بررسی سرعت آستانه ته نشینی رسوبات معلق چسبنده درجریان های باز در سطوح مختلف شوری با استفاده از مدل فیزیکی فلوم دوار

رسوبات چسبنده رسوباتی هستند که اندازه های کوچک، در حد چند دهم میکرون تا چندین میکرون داشته و دارای خاصیت چسبندگی می باشند. میزان ته نشینی این رسوبات به دلیل ریزدانه بودن باید ناچیز باشد اما فلوکوله شدن این رسوبات باعث افزایش میزان ته نشینی می شود. در این تحقیق، آزمایشهایی در یک فلوم دایره ای اجرا شد . نمک مورد نیاز از چشمه های آب شور کوهرنگ و رسوبات مورد استفاده، از سد خاکی پیربلوط واقع در20کیلومتری شهرکرد برداشت شد. این رسوبات متشکل از 2/63% رس، 1/36% سیلت و 7/0% ماسه بود. پروفیل سرعت و تنش برشی جریان (در بستر) با استفاده از دستگاه سرعت سنج adv و غلظت رسوبات به روش خشک کردن و توزین اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که سطوح مختلف شوری تقریبا نقش یکسانی در میزان ته نشینی رسوبات دارند و به طور کلی روند ته نشینی سوبات را تحت تاثیر قرار می دهند. در تنش برشی بالا (n/m^2 593/0 معادل سرعت m/s350/0)) اعمال شوری در به تعادل رسیدن غلظت تاثیر ندارد و همانند آزمایش های انجام شده در آب غیر شور بین بستر و جریان حاوی رسوب به لحاظ ته نشین شدن رسوبات و جدا شدن رسوبات ته نشین شده از بستر تعادل به وجود آمد. اما در تنش های برشی پایین (n/m^2 299/0 و109/0 معادل سرعت های m/s256/0 و141/0) وجود شوری باعث می شود غلظت رسوبات معلق هرگز به تعادل نرسد. همچنین بررسی توام تاثیر شوری و تنش برشی نشان داد که در فرآیند ته نشینی اثر تنش برشی بر تاثیر خاصیت الکتروشیمیایی املاح غالب است و در هنگام طراحی کانالهای انتقال آب های حاوی املاح و رسوب صرفا توجه به تنش برشی می تواند معیارهای رسوب گذاری را تامین نماید.